forum.bandycituska.pl

Pismo na temat niewszczynania jakichkolwiek śledztw czy dochodzeń w zgłaszanych sprawach i zamiast tego zamykania ich bez wykonania jakichkolwiek czynności.
Do dziś nie przyszła żadna odpowiedź.
Jak widać mamy chyba do czynienia z ochroniarzem. Ta pani szkodzi praworządności, jeśli o tym wszystkim wie i nic nie robi. Co do przekroczenia uprawnień to w SN ugruntowane jest już orzecznictwo, że przestępca nie musi myśleć językiem ustawy. Pamiętajmy, że interpretacja prawna należy do sądu; błąd co do prawa, tj. błąd w rozumieniu prawa (np. co do pojęcia interesu) co do zasady nie zwalnia z odpowiedzialności. O ile oczywiście to, o czym mowa w oskarżeniu, faktycznie np. interesem publicznym jest.
Od ewentualnego przekroczenia uprawnień istotniejszy jest jednak (na który też dużo łatwiej się załapać) problem tzw. pomocnictwa przez zaniechanie. Wystarczy tu niedochowanie jakiegoś obowiązku -- nie trzeba nawet mieć rozwiniętego zamiaru w kierunku tej akurat świadomości (niedopełnienia obowiązku). Pomocnictwo w jakimś przestępstwie -- przez zaniechanie. Dotyczy osób ze szczególnymi obowiązkami nałożonymi na nie przez prawo (a Konstytucja, art. 146 ust. 4 pkt 1, mówi: "Rada Ministrów ... zapewnia wykonanie ustaw": w tym przypadku ustawy przewidują np. obowiązki Policji).

Ze względu na kompletne zlekceważenie wyżej zaprezentowanego pisma z czerwca br. dziś wniosłem kolejne:

Jak widać z dokumentów - ze względu na zawracanie sobą głowy komendantom równo miesiąc po tym zostałem powalony na ziemię i lekko stłuczony przez Policję tuż przed wejściem do hotelu; straciłem też na to godzinę czasu. Odniosłem się też w piśmie do:

• dalszego istnienia problemu dźwiękowego bardzo łatwego do udowodnienia, bo istniejącego co noc w tym samym miejscu w centrum Warszawy;
• innych dowodów istnienia nielegalnego najwyraźniej procederu podsłuchowego (np. nagrań z hoteli);
• wykrętów stosowanych przez komendy w odpowiedzi na mój wniosek (coś w rodzaju petycji) o poprawę praworządności i lepsze traktowanie przychodzących jako świadkowie podżegania do np. nielegalnego podsłuchu osób;
• skandalicznej sytuacji sądownictwa i prokuratury (zaprezentowane na konkretnych nietrudnych do zweryfikowania dowodach).

Załączniki:

Właśnie premierem został minister finansów.
Jego urzędnicy kontroli skarbowej jak dotąd moim zdaniem terroryzowali firmy, szantażowali je, żądając w zamian jakiegoś jeżdżenia za mną samochodami służbowymi po ulicach, nieobsługiwania mnie (np. u adwokatów, radców prawnych, tłumaczy przysięgłych, w xero przy Nowowiejskiej 5), złej obsługi (u prawników, sędziów, prokuratorów), a często pewnie i kontaktu z telewizją przez Facebooka, bo tam zawsze nieźle poinformowani co do zamiarów sędziów -- i w drugą stronę, prawnicy doradzają, jak gdyby im telewizja dyktowała propozycje. Może to wprawdzie tylko Urząd Kontroli Skarbowej (czy ZUS) samodzielnie.

Na początku kadencji Szydło (za poprzedniego ministra finansów), a nawet później - już za obecnego MF, organizowano też w hipermarketach i bankach, np. kradzieże kurtki czy lewe obciążenia karty (z nieudanych, ostentacyjnie zorganizowanych dla mnie wypłat, które wprawdzie w bankomacie udać się powinny), później je w wyniku skargi czy reklamacji naprawiano.

Odebrałem 4 dni temu -- zainteresowali się tylko wnioskiem o UIP (zgodnie z przewidywaniami nie został więc kompletnie zlekceważony).

Tutaj już oficjalnie mamy zaświadczone, od wicedyrektora Centrum Informacyjnego Rządu, że złamano art. 237 Kodeksu postępowania administracyjnego (p. też art. 231; oczywiście tekst ujednolicony) - nie odpowiedziano na moje pisma skargowe w terminie 1 miesiąca: